asad

aaa4

Ten bieg tak mnie zmeczyl, ze podjalem twarde postanowienie: jesli los mnie uratuje, wroce do systematycznych cwiczen w gimnazjonie i do jazdy konnej. Rownoczesnie dokonywalem pospiesznej analizy sytuacji i zastanawialem sie, kogo mam zadenuncjowac w tych okolicznosciach, aby bylo to dla mnie najkorzystniejsze.

Gdy wbieglem do palacu, Neron byl w paskudnym humorze, bo obudzono go za wczesnie, choc i tak musial juz wstawac w zwiazku ze swietem Cerery. Ziewajac pollezal w jedwabnej poscieli i bawil sie z gepardami, ale informacji przestraszonego i jakajacego sie wyzwolenca sluchal z nalezyta powaga. Poslal juz po Tygellina i kazal mu jeszcze raz przesluchac Epikaris. Pretorianie otrzymali tez rozkaz aresztowania Flawiusza Scewinusa i doprowadzenia go do Nerona, by wytlumaczyl swoje zachowanie. Milikus w kolko opowiadal o testamencie i bandazach; w pewnej chwili przypomnial sobie polecenie zony, aby doniesc, ze poprzedniego wieczoru Scewinus odbyl dluga rozmowe z Natalisem, zaufanym czlowiekiem Pizona. Neron niecierpliwie machnal reka:

-Niechaj rowniez Natalis przyjdzie wytlumaczyc sie przede mna, teraz juz musze zbierac sie na swieto Cerery.

Okazujac pozorna obojetnosc sprawdzil palcem ostrosc nowo oszlifowanego zasniedzialego sztyletu. Moze przez mgnienie oka zastanowil sie, co by czul, gdyby to ostrze znienacka wbito w jego piers? Dlatego spojrzal na mnie przychylnie, gdy zziajany, ocierajac pot z czola, oswiadczylem, ze mam mu cos niezmiernie waznego do powiedzenia na osobnosci.

Szybko zdradzilem caly plan spisku na jego zycie i bez wahania wymienilem nazwiska Pizona jako jego kierownika i Laterana jako wspolnika przestepstwa, ktory mial w cyrku przewrocic cesarza. Nic juz nie moglo ich ocalic. Caly czas czulem sie tak, jakbym siedzial na rozzarzonych weglach: zastanawialem sie, co moze jeszcze doniesc Epikaris, by uniknac ponownych tortur?

Gepardy przypomnialy mi jeszcze konsula Westynusa. Dobrze wiedzialem o zainteresowaniu Nerona jego piekna zona. W rzeczywistosci Westynus zywil glebokie przekonania republikanskie i w ogole nie uczestniczyl w spisku. Dopiero teraz Neron zrozumial powage sprawy. Spisek na jego zycie z udzialem pelniacego urzad konsula - to juz nie bagatela! Zagryzal wargi, a podbrodek zaczal mu dygotac, jak u zmartwionego dziecka. Taki byl przeciez pewny przychylnosci ludu!

Podalem tez nazwiska spiskowcow sposrod czlonkow senatu. Uczynilem to chetnie, bo w ten sposob moglem zrealizowac synowski obowiazek pomszczenia smierci ojca. Przeciez senat skazal go, nie silac sie nawet na glosowanie! A dalsza konsekwencja tego wyroku byla smierc Jukunda w walce z dzikimi zwierzetami na arenie cyrku. Uwazam, ze splacilem dlug senatorom - zreszta z punktu widzenia moich osobistych planow przerzedzenie ich szeregow bylo bardzo istotne.

Wymienilem tez nazwisko Seneki. Przeciez sam otwarcie przyznal, ze jego zycie jest zalezne od bezpieczenstwa Pizona! Ja pierwszy wazylem sie podac nazwisko tak wszechwladnego meza. Dodalem, ze Neron moze sie latwo upewnic, czy Seneka - mimo swej choroby i rzekomej niedoleznosci - przybyl do miasta na swieto Cerery, jak to obiecal sprzysiezonym. A przeciez wszyscy wiedzieli, ze sluzenie starym bogom uwazal wprawdzie za zabobon, ale uznawal jego polityczna celowosc.

Neron poczatkowo nie uwierzyl mi albo wspaniale udawal